δισκάδικα & βινύλια...cinema tv

“Libertango”. Μια συναρπαστική μελωδία, που στο άκουσμά της "ταξιδεύεις" σε άλλα μέρη και σε άλλες εποχές. Πρόκειται  για την αριστουργηματική μελωδία του Astor Piazzola, του σημαντικότερου συνθέτη του τανγκό κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος με τις μοναδικές συνθέσεις του, έφερε επανάσταση στο παραδοσιακό τάγκο, ενσωματώνοντας σ` αυτό στοιχεία της τζαζ μαζι με της κλασικής μουσικής, δημιουργώντας το nuevo tango (νέο τάγκο). Ένας εκπληκτικός μπαντονεονίστας που ερμήνευε τις συνθέσεις του με διάφορα μουσικά σχήματα. "El Gran Astor" ("Ο Μέγας Άστορ")... Με αυτό το "όνομα" ήταν γνωστός στην Αργεντινή...

Αυτή η ημι-βιογραφική ιστορία της σκηνοθέτιδας Sally Potter και του χορευτή Pablo Verón είναι μια όμορφη, καλλιτεχνική αλληγορία της ζωής και των σχέσεων, σε σύγκριση με το τάνγκο. Επέλεξα τη σκηνή όπου η Sally χορεύει -μαζί με τρεις καβαλιέρους- το ξεχωριστό “Libertango“, από το δημιουργό του Nuevo Tango (νέο τάγκο), ο “Μέγας” Astor Piazzolla.

Ήταν το 1953, που τον παροτρύνει ο Χιναστέρα, να συμμετέχει σε διαγωνισμό σύνθεσης με τη "Συμφωνία του Μπουένος Άιρες". Τότε, κερδίζει υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση για να μαθητεύσει στο Παρίσι κοντά στη Γαλλίδα συνθέτρια και μαέστρο, τη διορατική  Νάντια Μπουλανζέ. Εκείνη, αλλάζει τη ζωή του σε μια μέρα. Ο Πιατσόλα διηγείται:

"Όταν τη συνάντησα της έδειξα συμφωνίες και σονάτες μου με το κιλό. Άρχισε να τις διαβάζει και ξαφνικά είπε το εξής φρικτό: ‘Είναι πολύ καλογραμμένα.’ Και σταμάτησε, βάζοντας μια μεγάλη τελεία, τεράστια σαν μπάλα ποδοσφαίρου. Μετά από λίγο είπε: “Εδώ είσαι σαν τον Στραβίνσκι, σαν τον Μπάρτοκ, σαν τον Ραβέλ, αλλά ξέρεις τι; Δεν βρίσκω τον Πιατσόλα εδώ πέρα.” Κι άρχισε να διερευνά την προσωπική μου ζωή: τι έκανα, τι έπαιζα και τι δεν έπαιζα, αν ήμουν εργένης ή με κάποιον, ήταν σαν πράκτορας του FBI! Και της είπα με ντροπή ότι ήμουν μουσικός του τάγκο. Στο τέλος της είπα, “Παίζω σε ‘νυχτερινό κέντρο.’” Δεν ήθελα να πω “καμπαρέ.” Κι εκείνη απάντησε, “Νυχτερινό κέντρο, ναι, δηλαδή καμπαρέ, δεν είναι;” “Ναι,” απάντησα, και σκέφτηκα, “Θα τη χτυπήσω αυτή τη γυναίκα μ` ένα ραδιόφωνο στο κεφάλι...” Δεν ήταν εύκολο να της πει ψέματα κάποιος.

Συνέχισε να ρωτάει: “Λες ότι δεν είσαι πιανίστας. Τι όργανο παίζεις τότε;” Και δεν ήθελα να της πω ότι έπαιζα μπαντονεόν γιατί σκέφτηκα ότι “Θα με ρίξει κάτω από τον τέταρτο όροφο”. Τελικά ομολόγησα και μου ζήτησε να της παίξω λίγα μέτρα από κάποιο δικό μου τανγκό. Άνοιξε ξαφνικά τα μάτια, μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Βρε χαζέ, αυτός είναι ο Πιατσόλα!” Ύστερα πήρα όλη τη μουσική που είχα συνθέσει, δέκα χρόνια της ζωής μου, και την έστειλα στον διάολο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα."

Το nuevo tango του Πιατσόλα είναι ιδιαίτερο, ξεχωριστό, εντελώς διαφορετικό από το παραδοσιακό τανγκό. Σε αυτό, ενσωματώνονται στοιχεία της τζαζ, περίπλοκες συγχορδίες και διαφωνίες-ετεροφωνίες, της χρήσης αντίστιξης και των μακρών συνθετικών μορφών. Εισάγει παράλληλα, μουσικά όργανα που  δεν χρησιμοποιούνταν στο παραδοσιακό τάγκο. Ανάμεσά τους είναι το φλάουτο, το σαξόφωνο, η ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικά όργανα, ντραμας και το βιμπράφωνο.

Οι βιογράφοι του μεγάλου συνθέτη, υπολογίζουν ότι ο Πιατσόλα συνέθεσε περισσότερο από 3.000 κομμάτια από τα οποία ηχογράφησε περίπου τα 500.

Στην ταινία "Μαθήματα τανγκό", ακούμε τη μαγευτική μελωδία του Άστορ Πιατσόλα. Πρόκειται για την ημι-βιογραφική ιστορία της σκηνοθέτιδας Sally Potter και του χορευτή Pablo Verón. Είναι μια εξαιρετική, καλλιτεχνική αλληγορία  της ζωής και των σχέσεων, σε σύγκριση με το τάνγκο. Όποιος την έχει δει, δεν μπορεί να μην θυμάται τη σκηνή όπου η Sally χορεύει -μαζί με τρεις καβαλιέρους- το ξεχωριστό “Libertango“, του “Μέγα” Άστορ Πιατσόλα.

KLIK Magazine