home 
Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1952, όμως το πέρασμά του από τον κόσμο μας έμελλε να είναι σύντομο (έφυγε από τη ζωή το 2011 πριν καν κλείσει τα 59 του). Παρόλα αυτά, ο Gary Moore πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του στη μουσική, να κερδίσει επάξια μια θέση στο πάνθεον των κιθαριστών που πάτησαν το πόδι τους στη Γη, αλλά και να μας χαρίσει μερικά από τα πιο όμορφα ροκ και κυρίως ερωτικά, blues κομμάτια που πάντα θα σκεφτόμαστε με νοσταλγία.
Ο χαρισματικός μουσικός, ιρλανδικής καταγωγής, πέρασε από πολλές μπάντες, με σημαντικότερους τους Thin Lizzy του πολύ καλού του φίλου Phil Lynott (θα δούμε κι άλλες στην πορεία), αλλά διέπρεψε κυρίως ως σόλο καλλιτέχνης, υπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τα αγαπημένα του blues. Άψογη τεχνική, μα κυρίως ψυχή και αυτή η έκφραση ηδονής ότι χάιδευε την εξάχορδη θεά στα live, ήταν τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του εκπληκτικού αυτού performer και, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, πάμε να απολαύσουμε μαζί 10 από τα καλύτερα κομμάτια που μας χάρισε ο αξέχαστος Ιρλανδός.
Still In Love With You (Thin Lizzy)
‘Nightlife’ – 1974
Ένα κομμάτι που όσες φορές και να το ακούσεις, δεν μπορείς να το χορτάσεις. Είναι παρμένο από τον δίσκο ‘Nightlife’ των Thin Lizzy (1974) και είναι το μόνο κομμάτι του δίσκου όπου ο Gary Moore έχει συμμετοχή (lead κιθάρα). Μπορεί τα συνθετικά credits να πιστώνονται αποκλειστικά στον Phil Lynott, όμως λέγεται πως μεγάλο μέρος του είχε συνθέσει ο Gary Moore πολλά χρόνια πριν την κυκλοφορία του. Άκρως ερωτικό, τρυφερό, με δύο υπέροχα κιθαριστικά σόλο που το απογειώνουν. Αξίζει να ακούσετε αυτήν την live ερμηνεία του 1975 (αν και ο Gary Moore δεν ήταν πια στην μπάντα)
Desperado (Colosseum II)
‘Electric Savage’ – 1977
Τα ’70s ήταν μια δεκαετία «αναζητήσεων» για τον Gary Moore, τόσο από άποψη μουσικών ειδών, όσο και από άποψη αναζήτησης μπάντας. Έτσι, μεταξύ 1975 και 1978 ήταν μέλος των Colosseum II, των οποίων ιδρυτής ήταν ο πρώην ντράμερ και ηγέτης των… Colosseum, Jon Hiseman. Όπως μπορείτε να ακούσετε και παρακάτω, το ‘Desperado’ είναι ένα τρομερά τεχνικό και περίπλοκο τραγούδι, με πολλά στοιχεία από progressive και jazz fusion μουσική. Απολαύστε:
Oh Pretty Woman (Gary Moore)
‘Still Got The Blues’ – 1990
Τα ’90s έχουν μόλις μπει και ο Gary Moore κυκλοφορεί τον θρυλικό δίσκο ‘Still Got The Blues’. Από αυτόν τον δίσκο ξεπήδησαν μερικά από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της καριέρας του, με το ‘Oh Pretty Woman’, μια σκληρή blues ροκιά να ξεχωρίζει για το catchiness, την ευθύτητα και την αγνή, rock ‘n’ roll αύρα της.
Need Your Love So Bad (Gary Moore)
‘Blues for Greeny’ – 1995
Ο δίσκος ‘Blues for Greeny’ του 1995 ήταν ένας φόρος τιμής του Gary Moore στον ιδρυτή και κιθαρίστα των Fleetwood Mac, Peter Green, ο οποίος ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιρροές και μέντοράς του στις αρχές της καριέρας του. Μάλιστα, όταν ο Peter Green αποχώρησε από τους Fleetwood Mac, έδωσε στον Gary Moore την τεράστιας αξίας ’59 Gibson Les Paul του. Αυτός ο δίσκος αποτελείται από διασκευές σε κλασικά κομμάτια και έτσι, η αγάπη του για τα blues αποτέλεσε ιδανικό συνδυασμό με το μαγευτικό το ‘Need Your Love So Bad’ του θρυλικού Little Willie John.
Empty Rooms (Gary Moore)
‘Victims of the Future’ – 1983
Μεταφερόμαστε στη δεκαετία του ’80 και τον τέταρτο σόλο δίσκο του Gary Moore, ‘Victims of the Future’. Ένα από τα πιο ξεχωριστά τραγούδια της tracklist ήταν το ‘Empty Rooms’, μία ερωτική μπαλάντα συνοδευόμενη από μια εκπληκτική ερμηνεία και την γνωστή ’80s ατμόσφαιρα με πολλά synths στο background.
Over The Hills And Far Away (Gary Moore)
‘Wild Frontier’ – 1987
Το 1987 κατέφθασε ο έκτος προσωπικός δίσκος του Gary Moore, ‘Wild Frontier’, και στην πρώτη θέση της tracklist βρισκόταν το ‘Over The Hills And Far Away’, ένα κομμάτι πολύ μπροστά από την εποχή του. Τι να πρωτοσχολιάσω; Το σόλο; Τον καλπασμό της κιθάρας καθ’ όλη τη διάρκειά του; Τα βιολιά; Μιλάμε για ένα εμβληματικό τραγούδι, στο οποίο, πολλά χρόνια αργότερα, έκαναν μια αξέχαστη διασκευή οι Nightwish
Out in the Fields (Gary Moore & Phil Lynott)
‘Run for Cover’ – 1985
Οι παλιόφιλοι Gary Moore και Phil Lynott ξανασυναντιούνται το 1985, στον 5ο σόλο δίσκο του πρώτου, ο οποίος θεωρείται ότι ήταν το «μεγάλο βήμα» του για μια μεγάλη καριέρα. Καθαρό hard rock στο εκρηκτικό ‘Out in the Fields’ από τους δύο θρυλικούς καλλιτέχνες, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και πολύπλοκα σόλο του Gary Moore και, φυσικά, εμπορική καταξίωση με το single να φτάνει πολύ ψηλά τόσο στα ιρλανδικά (#3), όσο και στα βρετανικά charts (#5).
Spirit (The Gary Moore Band)
‘Grinding Stone’ – 1973
Ένα σχεδόν 18λεπτο (!) κομμάτι περιλαμβάνεται στην πρώτη σόλο απόπειρα του Gary Moore, ‘Grinding Stone’ (1973), η οποία κυκλοφόρησε από την The Gary Moore Band. Μπορεί ο δίσκος να μην απέσπασε ιδιαίτερα θερμές αντιδράσεις από κοινό και κριτικούς, όμως έδωσε τα πρώτα δείγματα της καλλιτεχνικής οντότητας του Gary Moore και της διάθεσής του για πειραματισμούς. Απολαύστε το:
Still Got The Blues (For You) (Gary Moore)
‘Still Got The Blues’ – 1990
Το κομμάτι μύθος. ΤΟ κομμάτι. Το κομμάτι που έπαιζε τη στιγμή που κάθε έφηβος από το 1990 και μετά ζητούσε στην εκλεκτή της καρδιάς του να χορέψει μαζί του προσπαθώντας να μη φανεί ότι έχει 250 σφυγμούς. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.
Parissiene Walkways (Gary Moore & Phil Lynott)
‘Back on the Streets’ – 1978
Οι παλιόφιλοι συνεργάζονται (στα ντραμς είναι ο Brian Michael Downey, επίσης μέλος των Thin Lizzy) και μας χαρίζουν ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια όλων των εποχών. Το ακούς και ερωτεύεσαι πριν καν αποφασίσεις ποιον, ανατριχιάζεις πριν καν προλάβει να τραγουδήσει την πρώτη συλλαβή… Το απολαμβάνεις φυσικά από live, γιατί αυτή η παύση στο 2:50 είναι όλα τα λεφτά.
πηγή straightonmusic.com
