7 μεγάλοι ερμηνευτές του rock

Το μουσικό κίνημα που προέκυψε στη δεκαετία του ’60 από τη συνάντηση της μαύρης αμερικάνικης μουσικής (blues, soul, rhythm & blues, gospel, rock and roll) με τη λευκή folk μουσική και ονομάστηκε στη συνέχεια rock, αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία εκφράστηκαν δεκάδες διαφορετικά ρεύματα και απόψεις, δημιουργώντας ξεχωριστές ταυτότητες στη σύνθεση, την εκτέλεση και την ερμηνεία. Η έννοια rock κατάφερε να στεγάσει με επιτυχία όλες τις κατά καιρούς αναζητήσεις πάνω στις αρμονίες και τις φόρμες, διαμορφώνοντας έτσι μια αυτόνομη κουλτούρα, που όμως διαρκώς εξελίσσεται. Σε αυτό τον ιδιαίτερο κόσμο, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι frontmen, οι τραγουδιστές του rock, αυτοί που με το ερμηνευτικό τους ταλέντο πρωταγωνίστησαν τόσο μέσα στα στούντιο, όσο και – κυρίως – στις live εμφανίσεις τους, μαγεύοντας και καθηλώνοντας το ακροατήριό τους διαχρονικά, στην πενηντάχρονη πορεία του σημαντικότερου σύγχρονου μουσικού κινήματος. Το PopCode παρουσιάζει επτά μεγάλους rock τραγουδιστές, που με την ερμηνεία τους σφράγισαν την εποχή τους, ανοίγοντας παράλληλα νέους ορίζοντες για τις επόμενες γενιές. 1. Robert Plant Όνομα: Robert Anthony Plant Γεννήθηκε: 20-8-1948 στο West Bromwich της Αγγλίας Μουσικά είδη: hard rock, ψυχεδελικό rock, blues, folk rock Μουσικά σχήματα: Band of Joy, Led Zeppelin, The Honeydrippers, Page & Plant, Strange Sensation Η σημαντικότερη φωνή της rock μουσικής, ο μεγαλύτερος frontman της δεκαετίας του '70 και μία από τις μορφές που άλλαξαν για πάντα την ερμηνευτική φόρμα του blues, ανοίγοντας παράλληλα διάπλατα το δρόμο για την κυριαρχία του hard rock και την εμφάνιση του heavy metal. Πλαισιωμένος από τρεις πραγματικούς μουσικούς γίγαντες, τον Jimmy Page στην κιθάρα, τον John Paul Jones στο μπάσο και τον John Bonham στα τύμπανα, ο Robert Plant χρωμάτισε με έναν ιδιαίτερο και αξεπέραστο τρόπο το ταξίδι του blues μέσα από ψυχεδελικούς και μυστικιστικούς δρόμους, το περιπλάνησε στους σκανδιναυικούς και κέλτικους θρύλους για να το οδηγήσει τελικά στον progressive ήχο του πρωτοεμφανιζόμενου hard rock, οριοθετώντας τις καινούργιες σκληρές μουσικές φόρμες που επηρέασαν αμέτρητες μπάντες σε όλο τον κόσμο. Το μεγάλο εύρος της φωνής του μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό του Ian Gillan, του άλλου μεγάλου τενόρου του rock. Η δύναμη, η εκφραστικότητα, αλλά και η υπέροχη χροιά του σχεδόν οπερικού Plant, αποτυπώθηκαν σε μια σειρά ιστορικών τραγουδιών, όπως το «Immigrant song», το «Rock 'n Roll», το «Whole Lotta Love», το «Kashmir» και βέβαια το «Stairway to Heaven», οι στίχοι του οποίου είναι δικό του δημιούργημα. Η πορεία του, από τους New Yardbirds και τους Led Zeppelin, μέχρι τους Honeydrippers και τις συνεργασίες του με τον Jimmy Page, είναι γεμάτη από σπάνιας ομορφιάς φωνητικά, αλλά και αναζητήσεις στις μουσικές όλου του κόσμου, από το Μαρόκο και την Ινδία, μέχρι τις ρίζες του blues και όλες τις μορφές της εξέλιξής του. Βίντεο: Led Zeppelin / Babe I'm gonna leave you 2. Ian Gillan Όνομα: Ian Gillan Γεννήθηκε: 19-8-1945 στο Λονδίνο της Αγγλίας Μουσικά είδη: hard rock, heavy metal Μουσικά σχήματα: Episode Six, Deep Purple, Ian Gillan Band, Gillan, Black Sabbath, Gillan – Glover Ο τραγουδιστής με το μεγαλύτερο εύρος φωνής σε ολόκληρη τη rock σκηνή. Ένα αυθεντικό ταλέντο που αναδείχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στη σούπερ μπάντα των Deep Purple, εκτοξεύοντας τα φωνητικά σε άλλες διαστάσεις, μέσα από περίπλοκες τεχνικές που του έδιναν τη δυνατότητα να ανεβοκατεβαίνει στις κλίμακες με μια πρωτόγνωρη για το rock ευκολία. Ο Ian Gillan έφερε πραγματική επανάσταση στην ερμηνεία με τα υπέροχα φαλτσέτα και τις μοναδικές του κορώνες, αλλά και την μελωδική, στιβαρή του χροιά ως τενόρος. «Φυσικά τοποθετημένος» όσο ελάχιστοι τραγουδιστές και – σε αντίθεση με τον Plant – πάντοτε σεμνός στη σκηνή, δεν έγινε ποτέ του ο πρωταγωνιστής frontman. Όμως κατάφερε να χαρακτηρίσει με την παρουσία του ολόκληρη την πρώτη γενιά του hard rock, υπηρετώντας στη συνέχεια από την πρώτη γραμμή και το heavy metal, με τους «Ian Gillan Band» αλλά και με το σύντομο πέρασμά του από τους Black Sabbath. Υπήρξε ο πρώτος – και μακράν καλύτερος – Ιησούς στην αρχική ηχογράφηση της ροκ όπερας του Andrew Lloyd Webber, «Jesus Christ Superstar», αλλά όταν του ζητήθηκε να πρωταγωνιστήσει και στην ομώνυμη ταινία, αρνήθηκε, για να μπορέσει να περιοδεύσει με τους Deep Purple στην Άπω Ανατολή (με αποτέλεσμα το κορυφαίο live LP στην ιστορία του hard rock, το «Made in Japan»). Έντυσε με στίχους τις περισσότερες συνθέσεις των Purple και άφησε κληρονομιά μερικές από τις συγκλονιστικότερες ερμηνείες σε τραγούδια όπως το «Child in time», το «Smoke on the Water», το «Strange kind of woman» και το «Highway Star». Βίντεο: Deep Purple / Child in time 3. Roger Daltrey Όνομα: Roger Harry Daltrey Γεννήθηκε: 1-3-1944 στο Λονδίνο της Αγγλίας Μουσικά είδη: rock, blues rock, hard rock, art rock Μουσικά σχήματα: The Who, The RD Crusaders Ένας από τους κορυφαίους ερμηνευτές του rock, χωρίς καμία αμφιβολία ο frontman με την περισσότερη ενέργεια στη μουσική σκηνή της δεκαετίας του ’70, ο ανασφαλής και ντροπαλός Roger που μέσα σε ελάχιστα χρόνια προκάλεσε – μαζί με το «τρελοκομείο» Townshend – όσο ελάχιστοι τα βρετανικά παραδοσιακά στάτους, ξεσαλώνοντας κυριολεκτικά στις ζωντανές εμφανίσεις των Who. Πλαισιωμένος και αυτός από μεγάλους βιρτουόζους, όπως ο John Entwistle στο μπάσο και ο Keith Moon στα τύμπανα και έχοντας δίπλα του μια πραγματική συνθετική ιδιοφυΐα, τον κιθαρίστα Pete Townshend, ο Daltrey είχε το προνόμιο να τραγουδήσει πρώτος rock όπερα, ηχογραφώντας αριστουργήματα όπως το «Tommy» και η «Quadrophenia». Η φωνητική πορεία του ακολούθησε με μοναδικό τρόπο τις progressive προσεγγίσεις της μπάντας και ξεκλείδωσε ανεξερεύνητες αρμονίες και τεχνικές, επηρεάζοντας με τις κραυγές και τη δύναμη της χροιάς του, κινήματα όπως το hard rock («Baba O’Riley»), το punk («My Generation») και το art rock («We’re not gonna take it / See me, Feel me»). Η διαφάνεια αλλά και η ευκολία με την οποία κινήθηκε σε όλους τους διαφορετικούς δρόμους του rock, αρχίζοντας από το καθαρόαιμο blues, περνώντας στο hard rock και καταλήγοντας στις οπερικές αναζητήσεις του Townshend, τον καταξίωσαν ως πρότυπο τραγουδιστή για μπάντες όπως οι MC5, οι Stooges, οι Ramones, οι Clash, αλλά και καλλιτέχνες όπως οι Peter Gabriel, David Bowie και Roger Waters. Τα studio LPs των Who είναι όλα σταθμοί στην ιστορία και εξέλιξη του rock, όμως προτιμήστε να τον απολαύσετε σε live εμφανίσεις, εκεί που η υπέροχη φωνή του συμβάδιζε με την εικόνα του απόλυτου Νάρκισσου πάνω στη σκηνή. Βίντεο: The Who / Baba O'Riley 4. Eric Burdon Όνομα: Eric Victor Burdon Γεννήθηκε: 11-5-1941 στο Newcastle της Αγγλίας Μουσικά είδη: rock, ψυχεδελικό rock, blues rock, rhythm & blues, funk rock Μουσικά σχήματα: The Animals, War Ο μοναδικός λευκός που τραγούδησε τα blues σαν νέγρος. Ο μεγαλύτερος ερμηνευτής του λευκού rhythm & blues, o καλλιτέχνης που μαζί με τον θρυλικό κιμπορντίστα των Animals, Alan Price, μετέφερε στο βρετανικό rock των 60ties ολόκληρη τη μουσική παράδοση της Αμερικής, με επιρροές από την country, το folk, το rock ‘n roll, τη soul, τα gospel, την jazz και τα blues της Νέας Ορλεάνης. Η φωνή του Eric Burdon υπήρξε ένα από τα μεγάλα όπλα της πρώτης «British Invasion», κατακτώντας την Αμερική μαζί με τους Beatles, τους Stones, τους Kinks, τους Moody Blues και άλλους. Συγκλονιστικός performer πάνω στη σκηνή, οριοθέτησε τη λευκή blues σκηνή, διαμορφώνοντας με την υπέροχη φωνή του ερμηνευτικές φόρμες άγνωστες μέχρι τότε, μη διστάζοντας να τραγουδήσει όλους τους μεγάλους νέγρους των 40ties και 50ties, γεμίζοντας με «ηλεκτρική» αδρεναλίνη τη μεγάλη προσφορά των Animals στο rock, τον μοναδικό δηλαδή ήχο του rhythm & blues που στη συνέχεια απογειώθηκε από μπάντες όπως οι Yardbirds, οι Paul Butterfield Blues Band, οι Canned Heat και πολλοί άλλοι. Μετά τη διάλυση των Animals, ο Eric Burdon περιπλανήθηκε στην ψυχεδέλεια, στο funk, στη soul και στην έθνικ, παρέμεινε όμως πάντα πιστός στις «διδαχές» του Bo Diddley, του Ray Charles και του John Lee Hooker, μεταφέροντας σε όλες τις άκρες της γης – και στην Ελλάδα κατ’ επανάληψη – το κήρυγμα του rhythm & blues μέσα από τα μοναδικά, αξεπέραστα φωνητικά του, που επηρέασαν μια ολόκληρη στρατιά νέων καλλιτεχνών και ερμηνευτών της rock μουσικής. Βίντεο: The Animals / Boom boom 5. Paul McCartney Όνομα: James Paul McCartney Γεννήθηκε: 18-6-1942 στο Λίβερπουλ της Αγγλίας Μουσικά είδη: rock, ψυχεδελικό rock, pop Μουσικά σχήματα: The Quarrymen, The Beatles, Wings, the Fireman Ένα υπέροχο φωνητικό βελούδο συνδυασμένο με την πιο γλυκιά χροιά που γέννησαν ποτέ το ροκ και η ποπ εις τους αιώνας των αιώνων αμήν. Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές στην ιστορία του ροκ και μαζί με τον Τζον Λένον, με απόσταση το μεγαλύτερο συνθετικό δίδυμο της σύγχρονης μουσικής. Ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ μας χάρισε πολύπλοκες συνθέσεις, ανακάλυψε άγνωστα για το ροκ εν ρολ ακόρντα, έπαιξε αξεπέραστο μπάσο και ζωγράφισε πάνω στα τάστα του πιάνου, κάνοντας τις νότες να υποκλιθούν μπροστά του και να υπηρετήσουν το μεγαλείο της ιδιοφυίας του. Ακολούθησε με τους υπόλοιπους Beatles την πιο θαυμαστή μουσική πορεία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, αφήνοντας πίσω του πληθώρα αριστουργημάτων και μια ατελείωτη σειρά μοναδικών ερμηνειών. Χωρίς πολλές τρέλες πάνω στη σκηνή, «κέντησε» τον θρύλο της φωνής του κυρίως μέσα στα στούντιο, «περπατώντας» πάνω σε μια τεράστια γκάμα θεμάτων: ροκ εν ρολ, μπαλάντες, ψυχεδέλεια, καθαρόαιμο ροκ, rhythm & blues, hard rock. Το συνθετικό και ερμηνευτικό του χάρισμα έλαμψε και μετά τη διάλυση των «σκαθαριών» στην μουσική καριέρα που ακολούθησε, πρώτα με την παρέα των Wings και κατόπιν στους δικούς του πειραματισμούς. Η παρουσία του στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου πριν δυο χρόνια συγκίνησε και ξεσήκωσε την υφήλιο, αποδεικνύοντας ότι ο ίδιος συνεχίζει να εκπροσωπεί και να μεταφέρει το αιώνιο χαμόγελο της ομορφιάς των Beatles, την φινέτσα και την κομψότητα της τεράστιας πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Βίντεο: The Beatles - Abbey Road Medley 6. Freddie Mercury Όνομα: Farrokh Bulsara Γεννήθηκε: 5-9-1946 στο Stone Town της Ζανζιβάρης Πέθανε: 24-11-1991 στο Λονδίνο της Αγγλίας Μουσικά είδη: rock, progressive rock, glam rock, hard rock Μουσικά σχήματα: Ibex, Queen Ο Μέρκιουρι υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της ροκ μουσικής, με μοναδική ενέργεια πάνω στη σκηνή και μια εκπληκτική από άποψη δυνατοτήτων φωνή. Παρά το γεγονός ότι ήταν βαρύτονος, το φωνητικό του εύρος που εκτεινόταν σε 4 οκτάβες, του πρόσφερε απεριόριστες δυνατότητες. Οι περισσότερες ερμηνείες του έγιναν με φωνή τενόρου, ενώ η φυσική του τοποθέτηση ήταν εντυπωσιακή, επιτρέποντάς του να παράγει με θαυμάσιο αποτέλεσμα κορώνες σοπράνο. Η δυνατή και κρυστάλλινη χροιά του συνοδευόταν πάντοτε από μια εξαιρετική τεχνική (αν και ήταν ένα αυθεντικό ταλέντο που δεν πήγε ποτέ σε ωδείο), η οποία έδινε εκπληκτικής ομορφιάς και τελειότητας αλλαγές στο ύφος και το στιλ των μουσικών φράσεων. Έγραψε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια της δεκαετίας του ’70, όπως το αριστουργηματικό «Bohemian Rhapsody» και το πασίγνωστο «We are the champions». Υπηρέτησε στον υπέρτατο βαθμό το progressive rock στη δεκαετία του ’70 με τους Queen, ηχογραφώντας εκπληκτικά άλμπουμ όπως το «Sheer heart attack» και φυσικά το «A night at the Opera», ένα LP σταθμό στην ιστορία του ροκ, ενώ πειραματίστηκε με το glam, το hard και το soft rock, πάντοτε με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Με το LP «The Game», αυτός και η μπάντα άλλαξαν πορεία, εξερευνώντας διαφορετικές φόρμες και στιλ, όπως το funk, το ποπ και τη χορευτική μουσική, για να επιστρέψουν αργότερα ξανά στους παραδοσιακούς ήχους του ροκ. Ο θάνατός του άφησε ορφανή τη ροκ σκηνή από έναν μοναδικό performer. Ακούστε οπωσδήποτε το διπλό «Live Killers», με τον Φρέντι Μέρκιουρι στην κορυφαία ίσως ζωντανή του ηχογράφηση. Βίντεο: Queen / Fat bottomed girls 7. David Bowie Όνομα: David Robert Jones Γεννήθηκε: 8-1-1947 στο Λονδίνο της Αγγλίας Μουσικά είδη: rock, glam rock, art rock, experimental, pop rock, λευκή soul Μουσικά σχήματα: The Konrads, The King Bees, The Manish Boys, The Spiders from Mars, The Riot Squad, Tin Machine Μια πραγματική ιδιοφυΐα, ίσως ο μεγαλύτερος «χαμαιλέοντας» του rock, αφού στη διάρκεια της 40χρονης καριέρας του δε δίστασε να φλερτάρει με όλες τις διαφορετικές μουσικές τάσεις, αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα σε καθεμία από αυτές. Πρωτοπόρος συνθέτης και στιχουργός, αλλά και ο κορυφαίος βαρύτονος του rock, σημάδεψε με τις ερμηνείες του νέα μουσικά ρεύματα, όπως το glam rock, τη λευκή soul και την art rock, πρωταγωνιστώντας σε όλες τις πειραματικές αναζητήσεις των 70ties και 80ties. Η σκηνική του παρουσία έφερε μια νέα εποχή στο rock, αφού ανέτρεψε όλα τα μέχρι τότε καθιερωμένα, διαμορφώνοντας νέο στιλ και επηρεάζοντας άπειρους καλλιτέχνες και μπάντες. Ο Bowie διοχέτευσε με μοναδικό τρόπο την αμφισεξουαλικότητά του στα φωνητικά του, καλλιέργησε νέες συνήθειες στην ερμηνεία των τραγουδιών του και έφερε πραγματική επανάσταση στη χρήση των R & B riffs, προσανατολίζοντας το rock στα νέα μονοπάτια του punk και αργότερα του new wave. Η φωνή του εξερεύνησε τον ρομαντισμό (Lady grinning soul), την ψυχεδέλεια (Five Years), το progressive rock (Space Oddity), το glam (Diamond dogs), τη λευκή soul (Young Americans), την ηλεκτρονική rock (Heroes), το new wave (Boys keep swinging), την post – punk (Scary Monsters and Super Creeps), την pop (Let’s dance) και ένα σωρό άλλα είδη, προσαρμόζοντας και επαναπροσδιορίζοντας κάθε φορά τη χαρακτηριστική – και υπέροχη – ερμηνεία του με μοναδική ευκολία και επιτυχία. Πότε ως «Major Tom», πότε ως «Ziggy Stardust», πότε ως «Aladdin Sane» και πότε ως «The man who sold the world», ο David Bowie είναι σταθμός στην συνεχή εξέλιξη της rock μουσικής και ένας από τους κορυφαίους performer της. Βίντεο: David Bowie / Five years pop-code

«Riders on the storm»... ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ- ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του έκτου τους δίσκου, «L.A. Woman», τα μέλη των Doors αυτοσχεδίαζαν πάνω στο καουμπόικο τραγούδι «(Ghost) Riders in the Sky» του Stan Jones. Ακούγοντάς το, ο τραγουδιστής τους, Τζιμ Μόρισον πετάχτηκε πάνω λέγοντας «Έχω στίχους γι’ αυτό». Οι στίχοι ήταν το «Riders on the storm»/»Καβαλάρηδες στην Καταιγίδα».... Σύμφωνα με τον Μάνζαρεκ, στίχοι από το τραγούδι απευθύνονταν στην Πάμελα Κούρσον Ο κιμπορντίστας του συγκροτήματος, Ρέυ Μάνζαρεκ τού απάντησε πως είναι πολύ ωραίοι οι στίχοι αλλά δεν μπορούν να τους βάλουν πάνω σε αυτή την καουμπόικη μελωδία. «Κάτσε να σκεφτώ τι μπορώ να κάνω» τού είπε και άρχισε να παίζει στο ηλεκτρονικό του πιάνο την καταπληκτική εισαγωγή του τραγουδιού. Σύμφωνα με τον Μάνζαρεκ, ο Μόρισον, όταν ηχογραφούσε το τραγούδι, γνώριζε πως θα πάει στο Παρίσι και οι στίχοι «Girl, you gotta love your man Take him by the hand Make him understand The world on you depends Our life will never end», «Κορίτσι πρέπει να αγαπάς τον άντρα σου Πιάσε τον από το χέρι Κάν’ τον να καταλάβει Ο κόσμος εξαρτάται από σένα Η ζωή μας ποτέ δεν θα τελειώσει», απευθύνονταν στη μακροχρόνια σύντροφό του Πάμελα Κούρσον. Το τραγούδι για έναν μανιακό δολοφόνο Το τραγούδι περιέγραφε ένα μανιακό δολοφόνο που κάνε ωτοστόπ, έναν «hitchhiker». Οι εικόνες για τον «hitchhiker» υπήρχαν στο μυαλό του Μόρισον από το 1962. Τότε, ως φοιτητής ακόμη στη Φλόριντα, είχε σχέση με μια κοπέλα που έμενε σχεδόν 300 μίλια μακριά. Πολλές φορές συνήθιζε να κάνει ωτοστόπ για να τη συναντήσει. Εκείνες οι εμπειρίες του στους ζεστούς και γεμάτους σκόνη δρόμους της εθνικής οδού αποτέλεσαν τα πρώτα ερεθίσματα για τους στίχους. Ο στίχος «There’s a killer on the road»/Υπάρχει ένας δολοφόνος στον δρόμο» ήταν και μια αναφορά στην πειραματική ταινία του 1969, «HWY: An Amercan ppastoral», στην οποία ο Μόρισον είχε γράψει το σενάριο, είχε κάνει τη σκηνοθεσία και είχε πρωταγωνιστήσει. Η ταινία παρουσίαζε τις βόλτες ενός «hitchhiker» που στο τέλος αποκαλύπτεται πως είχε δολοφονήσει τον οδηγό που είχε σταματήσει να τον πάρει με το αυτοκίνητο του. Το τραγούδι που ακούστηκε ζωντανά μόλις δύο φορές Ο Πολ Ρόθτσάιλντ, που είχε κάνει παραγωγή στους πέντε προηγούμενους δίσκους των Doors, αποφάσισε να μη συνεχίσει στο «L.A. woman», γιατί δεν του άρεσαν τα τραγούδια. Μάλιστα, τα είχε χαρακτηρίσει «μουσική κοκτέιλ», κυρίως λόγω του «Love her madly». Στον δίσκο τελικά έκαναν παραγωγή οι ίδιοι οι Doors και ο ηχολήπτης Μπρους Μπότνικ. Δυστυχώς, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια των Doors παίχτηκε ζωντανά μόνο δυο φορές , τον Δεκέμβριο του 1970. Οι Doors είχαν προγραμματίσει μια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου αλλά, μετά από τις δυο πρώτες εμφανίσεις, η περιοδεία αναβλήθηκε. ... Αν κάποιος ακούσει προσεχτικά τα τραγούδι, θα παρατηρήσει έναν ψίθυρο πίσω από τα λόγια. Ο Τζιμ Μόρισον ψιθύρισε τους στίχους πάνω από το τραγούδι, για να δώσει μια ιδιαίτερη ηχώ. Αυτοί οι στίχοι έμελλε να είναι και το κύκνειο άσμα του. Ήταν το τελευταίο τραγούδι ηχογράφησε. Λίγους μήνες μετά πήγε στο Παρίσι, όπου στις 3 Ιουλίου βρέθηκε νεκρός. Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει ως σινγκλ λίγες μέρες πριν τον θάνατό του. Πηγή: Οι κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του Τάσου Βαφειάδη, εκδόσεις ΖΗΤΗ...

σαν σήμερα...

1971: Στην πρώτη θέση των Βρετανικών Albums Chart βρίσκονται οι Simon & Garfunkel και το άλμπουμ “Bridge Over Troubled Water”. Είναι το πέμπτο και τελευταίο άλμπουμ των Αμερικανών και κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1970. Το Μάρτιο του 1971 στην 13η τελετή απονομής των Grammy Awards το άλμπουμ απέσπασε τα βραβεία “Album of the Year” και “Best Engineered Recording – Non-Classical” και το ομότιτλο τραγούδι τα βραβεία “Record of the Year”, “Song of the Year”, “Best Arrangement Accompanying Vocalist(s)” και “Best Contemporary Song”. Το 1977 στην πρώτη τελετή απονομής των Brit Awards, κέρδισε το βραβείο “Best International Album”. Το άλμπουμ, εκτός από τις ΗΠΑ, σημείωσε επιτυχία και στη Μεγάλη Βρετανία όπου ήταν το πρώτο σε πωλήσεις άλμπουμ για τις χρονιές ’70 και ’71. Μέχρι σήμερα οι πωλήσεις του παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει τα εικοσιοκτώ εκατομμύρια αντίτυπα. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: “Bridge over Troubled Water”, “Cecilia”, “The Boxer” κ.α. 1982: Οι Survivor και το τραγούδι “Eye Of The Tiger” βρίσκονται στην κορυφή του Billboard Hot 100. Θα παραμείνουν στην πρώτη θέση για έξι εβδομάδες. Είναι μέρος του soundtrack της ταινίας “Rocky III”. Το Φεβρουάριο του 1983 στην 25η τελετή απονομής των Grammy Awards θα τους χαρίσει το βραβείο “Best Rock Performance” . 1993: Το Βρετανικό reggae συγκρότημα UB40 καταφέρνει να βρεθεί στην πρώτη θέση του Billboard Hot 100 με την διασκευή στο τραγούδι του Elvis Presley με τίτλο “Can’t Help Falling in Love”. Είναι μέρος του soundtrack της ταινίας “Sliver”.

Eφυγε από τη ζωή ο Μάνος Ελευθερίου

Πριν λίγες ώρες, τα ξημερώματα της Κυριακής, ο Μάνος Ελευθερίου, ένας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες ποιητές έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών. Τις 2 τελευταίες ημέρες Ο μεγάλος ποιητής νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου έπαθε ανακοπή καρδιάς. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Παράλληλα έχει εργαστεί ως αρθρογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Αρχισε να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα το 1960 στα Ιωάννινα, όταν ήταν στο στρατό. Δύο χρόνια μετά, δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός», με δικά του χρήματα, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα έγραψε τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Τον Οκτώβριο του 1963 κυκλοφόρησαν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, «Το διευθυντήριο» (1964) και «Η σφαγή» (1965), τα οποία είχαν εξαιρετικές κριτικές. Το 1964 συνεργάστηκε με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή και τον Μίκη Θεοδωράκη, με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο «Θητεία». Ακόμη είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τους Σταύρο Κουγιουμτζή, Γιώργο Νταλάρα, Θανάση Γκαϊφύλλια, Μάνο Χατζιδάκι, Γιάννη Σπανό, Γιώργο Ζαμπέτα, Σταμάτη Κραουνάκη, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Γιώργο Χατζηνάσιο, Αντώνη Βαρδή και πολλούς άλλους. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών. Δισκογραφικές επιτυχίες Το παλληκάρι έχει καημό (Μ.Θεοδωράκης) Σ' αυτή τη γειτονιά (Μ.Θεοδωράκης) Ο Άγιος Φεβρουάριος (Δ.Μούτσης) Η σούστα πήγαινε μπροστά (Δ.Μούτσης) Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ.Μούτσης) Ο χάρος βγήκε παγανιά (Δ.Μούτσης) Θητεία (Γ.Μαρκόπουλος) Μαλαματένια λόγια (Γ.Μαρκόπουλος) Τα λόγια και τα χρόνια (Γ.Μαρκόπουλος) Παραπονεμένα λόγια ( Γ.Μαρκόπουλος) Κάτω απ'τη μαρκίζα (Γ.Σπανός) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Στ.Κουγιουμτζής) Στα χρόνια της υπομονής (Στ.Κουγιουμτζής) Άμλετ της Σελήνης (Θ.Μικρούτσικος) Δεν είμαι άλλος (Θ.Μικρούτσικος) Είναι αρρώστια τα τραγούδια (Στ.Ξαρχάκος) Έρημοι σταθμοί (Δ.Τσακνής) Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες (Ηλ.Ανδριόπουλος) Η Διαθήκη (Χρ.Νικολόπουλος) Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά (Μ.Θεοδωράκης) Το σπίτι γέμισε με λύπη (Χρ.Λεοντής) Στων αγγέλων τα μπουζούκια (Χρ.Νικολόπουλος) Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό (Λ.Κηλαηδόνης) Ατέλειωτη εκδρομή (Θ.Γκαϊφύλλιας) Γνωριμία (Θ.Γκαϊφύλλιας) Πηγή: wikipedia

Σαν σήμερα...

1944: Ο Βρετανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Rick Davies (Richard Davies) γεννήθηκε στο Σουίντον της Αγγλίας. Είναι δημοφιλής για την συμμετοχή του στο συγκρότημα Supertramp. Μαζί με τον Roger Hodgson υπήρξαν οι τραγουδιστές και τραγουδοποιοί του γκρουπ. Έγραψε και τραγούδησε τα τραγούδια "Goodbye Stranger", "From Now On", "Bloody Well Right", "Ain't Nobody But Me", "I'm Beggin' You" κ.α. Ο Davies συνεχίζει με τους Supertramp μέχρι και σήμερα.

SUPERTRAMP with Roger Hodgson - Goodbye Stranger - 1979 - from Franz Jaramillo on Vimeo.

1947: Ο Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, κιθαρίστας και ντράμερ Don Henley (Donald Hugh Henley) γεννήθηκε στο Γκίλμερ του Τέξας. Είναι ιδρυτικό και ενεργό μέλος του συγκροτήματος Eagles. Έχει κερδίσει έξι βραβεία Grammy μαζί τους και άλλα επτά σαν σόλο καλλιτέχνης. Το 1998 το όνομα του γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Δημοφιλή τραγούδια με την φωνή του: "Hotel California", "Desperado", "One of These Nights", "Dirty Laundry", "The Boys of Summer" κ.α. 1977: Ο Elvis Costello κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία το πρώτο του στούντιο άλμπουμ, με τίτλο "My Aim Is True". Ηχογραφήθηκε στα Pathway Studios σε προάστιο του Λονδίνου το 1976 σε νυχτερινά sessions συνολικής διάρκειας εικοσιτεσσάρων ωρών. Ήταν η πρώτη από τις πέντε συνεργασίες του Costello με τον παραγωγό Nick Lowe. Οι μουσικοί που συμμετείχαν στο άλμπουμ ήταν μέλη του συγκροτήματος Clover. Το Νοέμβριο του 2007 επανενώθηκαν με τον Costello για μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια όπου τραγούδησαν για πρώτη φορά σε κοινό τραγούδια από το άλμπουμ. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "Alison" και "Less Than Zero". 1981: Στην πρώτη θέση του Billboard Hot 100 βρίσκεται η Kim Carnes με το τραγούδι "Bette Davis Eyes". Το είχαν πρωτοηχογραφήσει οι Donna Weiss και Jackie DeShannon το 1974 αλλά η Carnes το έκανε γνωστό. Κέρδισε δύο βραβεία Grammy, τα "Song of the Year" και "Record of the Year". 2006: Στη κορυφή του Billboard 200 βρίσκεται το άλμπουμ του Johnny Cash με τίτλο "American V: A Hundred Highways". Ο Cash είχε ηχογραφήσει μέρος του άλμπουμ πριν τον θάνατο του το 2003. Τα υπόλοιπα μέρη ηχογραφήθηκαν ή προστέθηκαν αργότερα. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "God's Gonna Cut You Down", "If You Could Read My Mind", "Four Strong Winds" κ.α. musicislifepsansimera.

FOREIGNER – URGENT ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ- ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Όταν το 1981 κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ των Foreigner με τίτλο 4 κανείς, ούτε το συγκρότημα ούτε οι άνθρωποι της δισκογραφικής εταιρείας περίμεναν μια τέτοια επιτυχία. Εξ άλλου, ποτέ μα ποτέ δεν έχει προβλεφθεί μια επιτυχία ή μια αποτυχία. Το άλμπουμ σημείωσε τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο (Νο1 Αμερική, Νο 5 Μ.Βρετανία) κι έβγαλε 5 singles με πρώτο το “Urgent” του οποίου την ιστορία θα διαβάσετε αμέσως. To single κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1981 και στην Μ.Βρετανία πήγε…χάλια (Νο54) ενώ στην Αμερική έφθασε έως τοΝ 4. Καλό τραγούδι, καλή σύνθεση αλλά όλα τα λεφτά είναι το σόλο σαξόφωνο που κλέβει τις εντυπώσεις. Την ημέρα που ηχογραφούσαν το τραγούδι ο Mick Jones ήταν στο ξενοδοχείο του και ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και διάβαζε εφημερίδα όπου το μάτι του έπεσε στα live εκείνης της ημέρας. Σ’ ένα club, σχετικά κοντά με το ξενοδοχείο του έπαιζαν οι Junior Walker and his All Star και αμέσως είχε την ιδέα να προτείνει στον μεγάλο soul σαξοφωνίστα να παίξει το σόλο σαξόφωνο στο “Urgent”. O σπουδαίος Junior Walker ξεκίνησε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 50 αλλά την επιτυχία τη γνώρισε το 1964 όταν πλέον είχε υπογράψει στην Motown με το “Shotgun” ( Νο 4 Αμερική) που είναι κλασικό R&B τραγούδι ενώ ακολούθησαν άλλα 30 singles. Όταν πήγε στο club, διαπίστωσε ότι το ακροατήριο ήταν μόνο μαύροι και πήγε κατ’ευθείαν στα παρασκήνια για να τον συναντήσει. Ο φύλακας του αρνήθηκε την είσοδο κι ο Jones άρχισε να φωνάζει για να τον ακούσει ο Junior Walker και να τον αφήσει να περάσει. Όταν ο Walker έμαθε ότι ο επισκέπτης που ήθελε να τον συναντήσει ήταν λευκός, έδωσε εντολή να τον πετάξουν έξω κι ευτυχώς ο γιός του Walker που ήταν ντράμερ στο συγκρότημα, ήξερε τους Foreigner και τον Mick Jones και πρόλαβε τον φύλακα ώστε να μην τον διώξει ενώ ηρέμησε τον πατέρα του. Τελικά η συνάντηση Jones και Junior Walker έγινε και την επομένη κλείστηκε studio όπου ηχογραφήθηκε το περίφημο σόλο σαξόφωνο. rockmachine.gr

Σαν σημερα...1975

1975: Στο Lyceum Theater του Λονδίνου, οι Bob Marley & the Wailers δίνουν την πρώτη από τις δύο προγραμματισμένες παραστάσεις τους οι οποίες θα ηχογραφηθούν και θα κυκλοφορήσουν στις 5 Δεκεμβρίου του 1975 με τίτλο "Live!". Στο άλμπουμ συμπεριλαμβάνονται δημοφιλή τραγούδια όπως τα "No Woman, No Cry", "I Shot The Sheriff" και "Get Up, Stand Up".

Σαν σήμερα 1959

1959: Η Αμερικανίδα jazz τραγουδίστρια και τραγουδοποιός, η μεγάλη κυρία της jazz Billie Holiday (Elinore Harris 1915-1959) απεβίωσε σε ηλικία 44 ετών σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης από κίρρωση του ήπατος λόγω χρόνιας εξάρτησης από το αλκοόλ. Κατά την διάρκεια της καριέρας της ηχογράφησε περισσότερους από εκατό δίσκους και συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της jazz όπως οι Count Basie και Duke Ellington. Το φιλμ του 1972 με τίτλο "Lady Sings the Blues" είναι βασισμένο στη ζωή της. Το 1987 τιμήθηκε με το βραβείο Grammy "Lifetime Achievement" για την συνολική προσφορά της στην μουσική. Τρεις από τις ηχογραφήσεις της, τα τραγούδια "Strange Fruit (1939), "God Bless the Child" (1941) και "Lover Man (Oh, Were Can You Be?)" (1945), κέρδισαν τον τιμητικό τίτλο Grammy Hall of Fame Award. Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες όλων των εποχών.

μουσική χρονοκάψουλα Jeopardy The Greg Kihn Band

via GIPHY
Το "Jeopardy" είναι ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1983 από το The Greg Kihn Band στο άλμπουμ τους Kihnspiracy. Είναι η πρώτη και μοναδική επιτυχία του Top 10 στο συγκρότημα Billboard Hot 100 singles, φτάνοντας στο νούμερο 2 το Μάιο του 1983, καθώς επίσης και στο 1ο για δύο εβδομάδες ένα μήνα νωρίτερα. Το τραγούδι έφτασε επίσης στον αριθμό 63 στο UK Singles Chart, καθιστώντας το μοναδικό τραγούδι στο Band του Ηνωμένου Βασιλείου

1989: τέλος δεκαετίας '80 με 10 βινύλια

via GIPHY

THE HEALER-John Lee Hooker

via GIPHY

THE STONE ROSES-The Stone Roses

via GIPHY

DISINTEGRATION-The Cure

via GIPHY

MOSS SIDE STORY-Barry Adamson

via GIPHY

PUMP-Aerosmith

via GIPHY

DOLLITLE-Pixies

via GIPHY

NICK OF TIME-Bonnie Raitt

via GIPHY

REPEATER-FugaziCLUB CLASSICS VOL. 1-Soul II Soul

via GIPHY

STRAIGHT OUTTA COMPTON-N.W.A.

Σαν σήμερα 7 Ιουλίου...

1936: Γεννήθηκε ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε απο τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης Ψαραντώνης και ο Γιάννης Ξυλούρης Ψαρογιάννης

Σαν σήμερα 1985....

1985: Στην πρώτη θέση του Billboard Hot 100 βρίσκεται ο Phil Collins με το τραγούδι "Sussudio". Θα είναι το τρίτο του Νο 1 στις ΗΠΑ. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις 9 Φεβρουαρίου του 1985. Είναι μέρος του τρίτου του άλμπουμ, "No Jacket Required".

Σαν σήμερα 1971.....

1971: Ο μεγάλος Αμερικανός τρομπετίστας και τραγουδιστής της jazz Louis Armstrong (Louis Daniel Armstrong 1901-1971) απεβίωσε σε ηλικία 69 ετών στο Κουίνς της Νέας Υόρκης από καρδιακή προσβολή. Ξεκίνησε την καριέρα του με την μπάντα του μέντορά του, Joe "King" Oliver, Creole Jazz Band. Στα τέλη της δεκαετίας του '40 γνώρισε τεράστια επιτυχία με την την μπάντα Louis Armstrong and his All Stars, πραγματοποιώντας ηχογραφήσεις και συμμετέχοντας σε πάνω από τριάντα ταινίες. Το 1968 ηχογράφησε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του, το "What a Wonderful World". Το 1972 τιμήθηκε με το βραβείο Grammy "Lifetime Achievement" για την συνολική του προσφορά στη μουσική. Δεν είναι λίγες οι ηχογραφήσεις του που γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στο Grammy Hall of Fame, "St. Louis Blues", "All of Me", "Porgy and Bess", "Hello Dolly!", "Mack the Knife" κ.α. Το όνομα του γράφτηκε στο Rock and Roll Hall of Fame το 1990.

Σαν σήμερα 1950..

1950: Ο Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Huey Lewis (Hugh Anthony Cregg III) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Είναι ιδρυτής του συγκροτήματος Huey Lewis and the News, με τους οποίους γνώρισε επιτυχία στις αρχές της δεκαετίας του '80 με την κυκλοφορία του άλμπουμ "Sports" το οποίο ανέβηκε μέχρι την πρώτη θέση του Billboard. Το 1985 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Back to the Future" στην οποία συμμετείχε επίσης στο soundtrack με δύο τραγούδια, τα "Back in Time" και "The Power of Love".

Σαν σήμερα 1938..

1938: Ο Αμερικανός soul/R&B τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Bill Withers (William Harrison Withers Jr.) γεννήθηκε στο Slab Fork της Δυτικής Βιρτζίνια. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία τις δεκαετίες '70 και '80. Κέρδισε τρία βραβεία Grammy, "Best Rhythm & Blues Song", για τα τραγούδια "Ain't No Sunshine" (1971), "Just the Two of Us" (1981) και "Lean on Me" (1987).

Σαν σήμερα..2003

2003: Ο Αμερικανός soul/funk τραγουδιστής και τραγουδοποιός Barry White (Barrence Eugene Carter 1944-2003) απεβίωσε σε ηλικία 58 ετών στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια από νεφρική ανεπάρκεια. Ένα μήνα περίπου νωρίτερα, είχε υποστεί έμφραγμα με αποτέλεσμα να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Θεωρείται ένας από τους πιο πετυχημένους εμπορικά soul καλλιτέχνες, με τις πωλήσεις των άλμπουμ του να ξεπερνούν τα εκατό εκατομμύρια αντίτυπα. Δημοφιλή τραγούδια του: "I'm Gonna Love You Just a Little More Baby", "Never, Never Gonna Give You Up", "Can't Get Enough of Your Love, Babe", "You're the First, the Last, My Everything", "You See the Trouble with Me" κ.α.

Σαν σήμερα 1995..

1995: Οι The Ramones κυκλοφορούν το δέκατο τέταρτο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο "Adios Amigos". Μεταξύ των τραγουδιών είναι και μιά διασκευή στο τραγούδι του Tom Waits, "I Don't Want To Grow Up". Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: "Making Monsters For My Friends", "It's Not For Me to Know" κ.α.

Σαν σήμερα 1971

1971: Φεύγει από την ζωή ο Τζιμ Μόρισον.

Σαν σήμερα, 3 Ιουλίου 1971, έφυγε από τη ζωή ένας πραγματικός ποιητής της ροκ, ο τραγουδιστής και στιχουργός, μέλος του θρυλικού συγκροτήματος The Doors, ο Τζιμ Μόρισον (1943 -1971). Ο Μόρισον ήταν από τους καλλιτέχνες που επηρέασαν όσο λίγοι τη μουσική σκηνή της ροκ. Ο Τζέιμς Ντάγκλας Μόρισον – το πλήρες όνομα του – πρόλαβε να παρακολουθήσει μαθήματα κινηματογράφου και θεάτρου, να αγαπήσει την ποίηση του Γουίλιαμ Μπλέικ, πριν ξεκινήσει να γράφει τους δικούς του στίχους. Μαζί με τον Ρέι Μάνζαρεκ, το 1965, έφτιαξαν το συγκρότημα The Doors από το βιβλίο του Άγγλου συγγραφέα Άλντους Χάξλεϊ The Doors of Perception. Στο συγκρότημα συμμετείχαν ο Ρόμπι Κρίγκερ (κιθάρα) και ο Τζον Ντένσμορ (ντραμς). Οι Doors άρχισαν να αποκτούν φήμη, ο Μόρισον ιδιόρρυθμος και προκλητικός, με πολλά περιστατικά επί σκηνής, προκαλούσε τα συντηρητικά ήθη της Αμερικής. Το 1971 φεύγει από τις ΗΠΑ και εγκαθίσταται στο Παρίσι. Ένα χρόνο πριν είχε κυκλοφορήσει η ποιητική του συλλογή The Lord and Creatures.

Σαν σήμερα 2 Ιουλίου 1984

diskadikavinyliamusic
1984: Στην πρώτη θέση του Billboard Hot 100 βρίσκονται οι Duran Duran με το τραγούδι "The Reflex". Στην δεύτερη θέση ακολουθεί ο Bruce Springsteen με το "Dancing In The Dark". Την πρώτη τριάδα συμπληρώνει ο Prince με το τραγούδι "When Doves Cry", θα είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία του τραγουδιστή και το πρώτο σε πωλήσεις single στην Αμερική για το 1984.